12 września 2024
Tworząc nowoczesny i funkcjonalny produkt online, skupiamy się na wielu aspektach, takich jak atrakcyjny wygląd witryny czy kreowanie pozytywnych doświadczeń użytkowników. Czy jednak kiedykolwiek słyszałeś o tym, że na postrzegalność twojej strony internetowej mogą wpływać przepisy prawne?
Aby przeciwdziałać wykluczeniu osób z ograniczeniami fizycznymi lub zmysłów, wprowadzono serie dokumentów zawierających materiały pomocnicze w projektowaniu produktów cyfrowych. Wydane regulacje miały informować jakie wymogi mają uwzględniać projektanci w celu zapewnienia funkcjonalności oraz zrozumiałości treści dla wszystkich użytkowników.
Kryterium dostępności w sieci zapewnia, że osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności mają równy dostęp do treści cyfrowych. Dostępność ta obejmuje szeroki zakres wymagań, od prostych funkcji, takich jak możliwość zmiany rozmiaru tekstu, po bardziej zaawansowane rozwiązania, jak kompatybilność z technologiami wspomagającymi np. czytnikami ekranu. Przestrzeganie tych zasad zwiększa także zasięg i dostępność usług oraz informacji, co jest szczególnie ważne w sektorze publicznym, gdzie każdy obywatel powinien mieć możliwość pełnego uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym. Ponadto, firmy prywatne, które dbają o dostępność, zyskują przewagę konkurencyjną, ponieważ przyciągają szersze grono klientów i unikają ryzyka związanego z ewentualnymi roszczeniami prawnymi.
Wprowadzenie regulacji prawnych, takich jak WCAG w Unii Europejskiej czy ADA w Stanach Zjednoczonych, ma na celu przeciwdziałanie dyskryminacji oraz zagwarantowanie, że strony internetowe i aplikacje mobilne będą projektowane z myślą o dostępności. Przepisy zobowiązują zarówno organy sektora publicznego, jak i prywatnego do uwzględnienia potrzeb wszystkich użytkowników. Ponadto, regulacje określają tzw. kryteria sukcesu, a więc wymagania, które strona musi spełnić, aby być odbierana przez jak największą liczbę osób.
Przepisy dotyczące dostępności treści internetowych stają się coraz bardziej rygorystyczne na całym świecie. Określają one obowiązujące ramy i wymagania, które nie wykluczają z korzystania ze stron osób niepełnosprawnych, a tym samym tworzą inkluzywne środowisko cyfrowe. Obecnie istnieje wiele regulacji, które uzupełniają się i ustanawiają nowe standardy w projektowaniu stron.
W 2008 roku wdrożono Web Content Accessibility Guidelines, czyli tzw. zasady WCAG 2.1. Jest to aktualizacja wcześniejszej wersji 2.0, uwzględniającą nowe technologie oraz rosnące potrzeby użytkowników. Wprowadza ona nowe kryteria sukcesu w trzech poziomach zgodności: A, AA, i AAA, które obejmują m.in. poprawę dostępności na urządzeniach mobilnych, lepsze wsparcie dla osób z zaburzeniami wzroku i słuchu oraz osób z ograniczeniami poznawczymi.
Europejska Dyrektywa dotycząca dostępności cyfrowej, znana również jako European Web Accessibility Directive (dyrektywa UE 2016/2102), jest jednym z kluczowych aktów prawnych, mającym na celu zwiększenie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji sektora publicznego. Przegłosowana w dniu 26 października 2016 roku, dyrektywa nakłada obowiązek na państwa członkowskie, by ich produkty cyfrowe spełniały określone standardy dostępności.
Zgodnie z zapisami dyrektywy, wszystkie strony internetowe sektora publicznego muszą być zgodne ze standardami WCAG 2.1 (Web Content Accessibility Guidelines) na poziomie AA. Zarządzenie wymaga również regularnych przeglądów i aktualizacji zgodności, co pozwala na stałe monitorowanie i poprawę dostępności cyfrowej. Każde państwo członkowskie podatne jest na raportowanie postępów co trzy lata, zaczynając od 2021 roku.
Dyrektywa ustanawia także mechanizm zgłaszania problemów z dostępnością oraz uzyskiwania informacji zwrotnych od użytkowników. W praktyce oznacza to, że każda strona internetowa sektora publicznego musi zawierać specjalną sekcję redakcyjną, gdzie użytkownicy mogą zgłaszać trudności lub wnioskować o informacje, które nie są dostępne w sposób dostosowany do ich potrzeb. Ta część dyrektywy ma na celu zapewnienie interaktywności i bieżącego dialogu pomiędzy administracją a obywatelami.
Przyjęty w 1990 roku Americans with Disabilities Act jest przełomowym prawem federalnym zaprojektowanym w celu ochrony praw obywatelskich osób z niepełnosprawnościami w Stanach Zjednoczonych. Ustawa ta miała na celu wyeliminowanie dyskryminacji i zapewnienie równych szans w różnych aspektach życia codziennego, w tym w zatrudnieniu, transporcie, komunikacji i publicznych obiektach, zmieniając w ten sposób architekturę miast i miasteczek w całym kraju.
ADA składa się z pięciu tytułów, z których każdy obejmuje różne obszary życia społecznego i zawodowego:
Istotnym efektem ADA jest nie tylko stworzenie bardziej dostępnego środowiska fizycznego, ale także promowanie inkluzyjności i podnoszenie świadomości społecznej na temat różnorodności i potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
Rozporządzenie dotyczące dostępności publicznych stron internetowych i rządowych aplikacji mobilnych, znane jako Section 508, dotyczy wszystkich produktów cyfrowych oraz technologii informacyjnych i komunikacyjnych wykorzystywanych przez agencje federalne w Stanach Zjednoczonych.
Zgodnie z Section 508 wszystkie zasoby cyfrowe muszą być zaprojektowane i zrealizowane w sposób umożliwiający dostępność osobom z różnymi rodzajami niepełnosprawności, takimi jak niewidzenie, głuchota, trudności w słyszeniu oraz niepełnosprawności fizyczne i kognitywne. Przepis ten wymaga stosowania standardów zgodności, takich jak Web Content Accessibility Guidelines (WCAG), które określają szczegółowe kryteria dostępności. Dzięki tym standardom, strony i aplikacje są bardziej przyjazne dla użytkowników korzystających z różnych technologii wspomagających, takich jak czytniki ekranu, programy do powiększania tekstu czy urządzenia do nawigacji głosem.
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) to instytucja zajmująca się opracowywaniem i publikowaniem standardów technicznych, które mają na celu ujednolicenie zasad, procesów i technologii na całym świecie. Organizacja została założona w 1947 roku i od tego czasu opracowała tysiące norm w różnych dziedzinach, od technologii informacyjnych po zarządzanie jakością i ochronę środowiska.
Jednym z najważniejszych z nich jest norma ISO 9241-171, która definiuje wymagania dotyczące ergonomicznego projektowania systemów interakcji człowiek-komputer, a szczególnie interfejsów użytkownika. Warto zauważyć jednak, że normy ISO w zakresie dostępności często bazują na lub są zgodne z innymi międzynarodowymi standardami, takimi jak WAI-ARIA (Web Accessibility Initiative - Accessible Rich Internet Applications). Inicjatywa ta, rozwijana przez World Wide Web Consortium (W3C), zawiera szereg zaleceń i wytycznych, które pomagają twórcom stron internetowych w tworzeniu bardziej dostępnych treści. Norma ISO 9241-171 jest zatem ważnym uzupełnieniem tych wytycznych, dostarczając konkretne, mierzalne kryteria zgodności, które mogą być implementowane w projektach komercyjnych i publicznych.
Kryterium włączenia społecznego oraz równości w dostępie do stron internetowych i aplikacji ma coraz większe znaczenie w kontekście nowoczesnego biznesu w sieci. Przepisy prawne, takie jak WCAG 2.1 w Unii Europejskiej, ADA w Stanach Zjednoczonych oraz normy ISO, wyznaczają standardy, które mają na celu zapewnienie, że produkty cyfrowe są dostępne dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich niepełnosprawności. Przestrzeganie tych standardów nie tylko pomaga w unikaniu potencjalnych konsekwencji prawnych, ale przede wszystkim wspiera tworzenie bardziej inkluzywnego społeczeństwa, w którym każdy ma równy dostęp do informacji i usług.